- مشخصات کتاب
- سوره النصر
- آشنايي با سوره
- اعراب آيات
- آوانگاري قرآن
- ترجمه سوره
- ترجمه فارسي استاد فولادوند
- ترجمه فارسي آيت الله مكارم شيرازي
- ترجمه فارسي حجت الاسلام والمسلمين انصاريان
- ترجمه فارسي استاد الهي قمشه اي
- ترجمه فارسي حجت الاسلام والمسلمين قرائتي
- ترجمه فارسي استاد مجتبوي
- ترجمه فارسي استاد آيتي
- ترجمه فارسي استاد خرمشاهي
- ترجمه فارسي استاد معزي
- ترجمه انگليسي قرائي
- ترجمه انگليسي شاكر
- ترجمه انگليسي ايروينگ
- ترجمه انگليسي آربري
- ترجمه انگليسي پيكتال
- ترجمه انگليسي يوسفعلي
- ترجمه فرانسوي
- ترجمه اسپانيايي
- ترجمه آلماني
- ترجمه ايتاليايي
- ترجمه روسي
- ترجمه تركي استانبولي
- ترجمه آذربايجاني
- ترجمه اردو
- ترجمه پشتو
- ترجمه كردي
- ترجمه اندونزي
- ترجمه ماليزيايي
- ترجمه سواحيلي
- تفسير سوره
110. سوره النصر
مشخصات کتاب
سرشناسه:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان،1388 عنوان و نام پدیدآور:قرآن مجید به همراه 28 ترجمه و 6 تفسیر/ مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان مشخصات نشر دیجیتالی:اصفهان:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان 1388. مشخصات ظاهری:نرم افزار تلفن همراه و رایانه
موضوع:معارف قرآنی
سوره النصر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
إِذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ (1)
وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْواجاً (2)
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كانَ تَوَّاباً (3)
آشنايي با سوره
110- نصر [يارى]
در اين سوره، از نصر و يارى خدا و پيروزى و فتح بزرگ است كه از سوى خدا فرا رسيده است و مردم فوج فوج به دين خدا مى گروند. گفته اند كه در ايام «حجة الوداع سال آخر عمر پيامبر در «منا» نازل شده و آخرين سوره اى است كه به نحو كامل و يكجا آمده است. بعد از سوره توبه و 3 آيه دارد. نام ديگرش «توديع است. چرا كه بعنوان آخرين سوره ها، وداعى با پيامبر و پيامبر با امت محسوب مى شود و در آن اشاره اى به وفات رسول گرامى اسلام شده است.
اعراب آيات
{بِسْمِ} حرف جر و اسم بعد از آن مجرور {اللَّهِ} مضاف اليه، مجرور يا در محل جر / فعل مقدّر يا محذوف / فاعل محذوف {الرَّحْمنِ} نعت تابع {الرَّحِيمِ} نعت تابع
{إِذا} ظرف يا مفعولٌ فيه، منصوب يا در محل نصب {جاءَ} فعل ماضى، مبنى بر فتحه ظاهرى يا تقديرى {نَصْرُ} فاعل، مرفوع يا در محل رفع {اللَّهِ} مضاف اليه، مجرور يا در محل جر {وَالْفَتْحُ} (و) حرف عطف / معطوف تابع
{وَرَأَيْتَ} (و) حرف عطف / فعل ماضى، مبنى بر سكون / (ت) ضمير متصل، در محل رفع و فاعل {النَّاسَ} ظرف يا مفعولٌ فيه، منصوب يا در محل نصب {يَدْخُلُونَ} فعل مضارع، مرفوع به ثبوت نون / (و) ضمير متصل در محل رفع و فاعل {فِي} حرف جر {دِينِ} اسم مجرور يا در محل جر {اللَّهِ} مضاف اليه، مجرور يا در محل جر {أَفْواجاً} حال، منصوب
{فَسَبِّحْ} (ف) رابط جواب براى شرط / فعل امر مبنى بر سكون / فاعل، ضمير مستتر (أنت) در تقدير {بِحَمْدِ} حرف جر و